vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Jouw spoken
ik zag je
verder lopen dan
je passen in het zand
hoofd gebogen
schouders hangend
in een diep verdriet
armen zwaaiend
in een traag bewegen
golven zongen hun eigen lied
het koude water deed
je schrikken jij keek op
en zag me bij je staan
met tranen in
de ogen fluisterde je
nee ik zou niet verder gaan
hand in hand zijn
wij rustig terug gelopen
over het verlaten strand
jouw spoken werden
schreeuwend uitgefloten
door de meeuwen boven land
wil melker
02/02/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Jouw spoken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!