vorige gedicht
vorige gedicht
Lopen maar toch stilstaan
Ik loop maar sta stil,
Ik loop vast met wat ik wil.
De angst overheerst mij,
Het staat ieder moment aan mijn zij.
Het is de angst die me steeds opnieuw stopt,
Mijn hart wat steeds sneller klopt.
De verdriet die er bij komt kijken,
En iets wat op tranen moet lijken.
Alleen zijn en niet kunnen voelen,
En mijn gedachten die door mijn hoofd woelen.
Alles begint mij in zijn greep te krijgen,
En ik.. ik kan alleen toekijken en zwijgen.
Reacties op ‘Lopen maar toch stilstaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!