vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mama
Jouw herinneringen waren al verdwenen
En ik miste je iedere dag
Maar nu ook
je humor en je lach
Jij moest gaan, het is goed zo
Maar toch
de tranen blijven komen
Ik laat ze maar stromen
Het zal heel vreemd zijn
Niet meer met je knuffelen
niet meer naast je staan
Maar dankzij haar kan ik dat aan
Dag lieve mama
Zwolle, 5 januari 2017

Ingezonden door
Geplaatst op
13-01-2017
Over dit gedicht
Mama, zwaar dementerend, 79 jaar geworden, zonder haar (mijn dochter) zou dit verlies voor mij nog veel zwaarder zijn.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen Humor Mama Tranen VerdwenenReacties op ‘Mama’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!