vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
jij ziet ik
Ik zie, ik zie,
wat u niet ziet,
maar de kleur is dood.
O pak mijn hand,
en als het brandt,
gebruik verstand,
breng mijn kleur tot leven.
Breng mijn kleur heel even,
flikkerend tot leven,
totdat de tijd begeven,
en we verder leven.
Als u pakt mijn hand,
want mijn verstand brandt,
zal ik u vragen met een snik,
wie ben ik?
Reacties op ‘jij ziet ik’
-
'Met de hand op mijn hart, ik weet het niet', zei de man en voelde het weemoedig kloppen.
guido - 05-01-2017 om 22:38