1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Bij Jan Garbarek

Uit, ‘Het romantisch avondmaal’

De sneeuw rust over de landen
zonder een spoor van iets of iemand
dan van de trein die in de verte komt.

De sneeuw draagt op de takken
onder waar de naalden liggen in de kommen
van de bomen waarrond de lasten kraakten.

De sneeuw laat alles zwart te zijn
waar de kristallen niet komen konden
in het dalen uit het overwegende wolkendek.

Als de sneeuw plots in waaiers kolkt
uit de diep verborgen stalen sporen
waarop de trein voortijlt en verdwenen is.

Guido van Geel

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

‘Toen was geluk nog heel gewoon’, zei de oude man en bibberde toen van de kou.

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Guidovangeel Jangarbarek Lubomyrmelnyk Maxrichter

Reacties op ‘Bij Jan Garbarek’

  • Sneeuw en trein: kedeng kedeng de vertraging tegemoet. Wel een fraai vers.

    Verwijderde gebruiker - 07-01-2017 om 16:32

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Bij Jan Garbarek