vorige gedicht
vorige gedicht
Was enkel geest
ik heb geen
stappen gedaan
om uit te treden
ben met
het heden naar
de toekomst gegaan
wist mijn plaats
in vaag verwachten
zag het spelen van krachten
was enkel geest
omdat zintuigen
ankerden in plaats en tijd
voelde me
bevrijd door een
grenzeloos opengaan
de golven achterna
die mij in zeeën energie
moeiteloos deden vervloeien
ik was een met
elementaire materie in
bijna euforische hysterie
moest terug om
mezelf weer te zijn uit de
grootsheid van oneindigheid
heb de toekomst geraakt
in beperking door het aardse
maar mijn eeuwigheid ligt daar
wil melker
26/12/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Was enkel geest’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!