1001 Gedichten
De houthakker
Het hout draagt de bomen
met de takken diep gegaffeld
sijpelt het suikerzoete water
naar de gitzwarte verankering,
daar rust de hakker.
Het hout schraagt de takken
met zijn bladeren hoog geheven
dringt het zonovergoten licht
naar het merg van de wortels,
daar rust de hakker.
Het hout kraakt de slagen
onder het stalen blad verheven
klieft het bouwwerk wonden
in het geringde verleden,
daar rustte de hakker.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
25-12-2016
Over dit gedicht
'Ik ben van hout', zei de wandelstok en sloeg wild om zich heen.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Citaat Guidovangeel LucebertReacties op ‘De houthakker’
-
Prachtig, maar wat is van jezelf en wat van Lucebert?
Verwijderde gebruiker - 02-01-2017 om 11:03
-
Als je "Lucebert leest' intypt op You tube dan leest Lucebert o.a. 'De visser van Ma Yuan' dan hoor je het vanzelf. Ik hoop dat ik Lucebert zich niet in zijn graf omdraait
guido - 02-01-2017 om 12:11
-
Omdraaien? Lucebert. herrijst...
Verwijderde gebruiker - 02-01-2017 om 17:00