vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Naamloos diep
ik ken de
gaten in de tijd
kleine overstapjes
in korte afwezigheid
even oplossen
in het vreemde niets
door het schouwen
van pure energie
impressies zijn niet
echt fysiek maar
iets tussen oneindig
hoog en naamloos diep
een vervloeien met
de stroom die leven is
delen en vermenigvuldigen
in pulserende vertakkingen
zo uit inertie naar de
snelheid van het licht in
drie dimensionale eeuwigheid
snaren en golfjes ten spijt
ik koester die
momenten zonder tijd
mag delen in totaal geluk
als op de hemel voorbereid
wil melker
20/12/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Naamloos diep’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!