vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het familiehuis
er is een
stukje horizon
langzaam verdwenen
dat deel uitmaakte
van mijn jeugd en leven
nog zijn er
muren dak en schuren
buren waren al gegaan
welig onkruid bleef
hoog op de paden staan
het familiehuis van
meerdere generaties
bewoond met werk en deugd
het spelen van de kinderen
in een toch zorgeloze jeugd
die horizon van vele jaren
wordt nu snel geslecht
nieuwbouw op de plek
maar onze diepgewortelde
herinneringen blijven echt
wil melker
01/12/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
01-12-2016
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Familiehuis Leven WonenReacties op ‘Het familiehuis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!