Ongezien en onbegrepen

Eenzaam door het leven
Ongezien en onbegrepen
Weet niet hoelang ik dit ga volhouden
Moet mezelf steeds weer door de dag heen slepen

Hoelang ga ik dit masker nog ophouden
Word het toch niet tijd om iemand te vertrouwen
Iemand eerlijk vertellen hoe het gaat
Niet dat die gedachten ergens op slaat

Wie zou mij willen aanhoren?
Word zelf al gek van m’n geklaag
Moet er gewoon niemand mee storen
Was ik maar nooit geboren

Als ik niet hier was geweest
Had het mensen veel moeite gescheeld
Als ik niet hier was geweest
Dan had ik niemand met m’n problemen verveeld

Maar toch ben ik nog hier
En zal ik er alles aan moeten doen
Er iets van maken
En gewoon blijven doen alsof dingen me niet raken.