De verbintenis

Voor Anne

Schrijvend aan de wereld zie ik de werkelijkheid
uit het zicht verdwijnen tot de ziel
die waakt, haar toont op mijn zwerftochten
door mijn geest waar de fantasie zijn wetten stelt.

Denkend aan het leven zie ik de vervreemding
toeslaan als een glasheldere realiteit,
die spiegelt, mij treft in het gelaat van de ander
om daar de liefde te vinden die mij geldt.

Kijkend over de velden van de verbazing
strijkt het licht over de gouden halmen
die het brood dragen als de gave aan de eindigheid
van het samengaan van wat is en wat kan schijnen.

Guido van Geel