Hoe lang nog

ik sta met
handenvol bladeren
kijk naar de lucht
biedt het blauw
alle kleuren aan als
de wind zacht zucht

zij voelt de wanhoop
van het herfstgebaar
het eonen oude ritueel
groeien bloeien oogsten
in herhaling van seizoenen
zonder hemels commentaar

dwalend in de
sterrenwolken lijken wij
er niet meer bij te horen
zelfs de boodschap van
wij zijn toch uitverkoren
blijkt na lange tijd verloren

dan zucht de wind
een eerst geluid van
het pas geboren kind dat
in een stal de winter vindt
nog mogen herders zingen
hoe lang nog denk ik van binnen


wil melker
12/11/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl