1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ogen straalden
nog weet ik
de lantaarn met
zijn schemergeel licht
dat langzaam
omlaag dwarrelde
in vlaagjes mist
onze stemmen
dempten tot
een lief gefluister
waarin warme
genegenheid kon
groeien in halfduister
ogen straalden in
een heldere avondlach
toen je zei ja je mag
wil melker
31/10/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Ogen straalden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!