Altijd maar weer

Altijd maar weer

Altijd maar weer
‘n gedachte, ‘n herinnering
Dat doet zo zeer

Wat zou ’t toch mooi zijn
Als je ‘t denken verleerd zou zijn
En niet meer hoeft te zorgen
Voor een vrolijke morgen

Altijd maar weer
‘n zorg, ‘n angst
Niet meer

Ik sla ’t weg
Ik zal trachten
Zoals ik zeg
Niet meer te wachten

Altijd maar weer
‘n traan, ‘n verdriet
Nooit meer
Ligt het in mijn verschiet