de jongen in zwarte cape (5)
3/9/2016
hij werd soms zo stil
zo - zonder interesse
in een wereld
die hij wel wil
in zijn hoofd
maar
het zal maar een perceptie zijn
in een wereld
die soms zo leeg
die soms zo banaal
die soms zo zielloos overkomt
de jongen in zwarte cape
zocht nog steeds naar Eldorado
een vonk
die een vuur ontstak
dat bleef branden...daarna
niet nu,niet direct
maar bleef gloeien
de jongen in zwarte cape
heeft soms geen zin meer
om weer
naar haar te lachen
om enkel haar kille vijandige ogen te weerstaan
is het enkel maar perceptie
of meer of minder
Beiroet of Rome ?
de jongen sloeg zijn zwarte cape om zich heen
tegen de koude
met zijn beide armen
tegen de koude...
Reacties op ‘de jongen in zwarte cape (5)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!