vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Optimistische verrekijker
De toekomst is niet wazig
droombeelden worden gekleurd met dikke alcoholstiften
nationalistische kleuren zijn onuitwisbaar
ze lopen door de kern van de aarde.
In de verte onder een gevallen nest
slapen kogels voor eeuwig in coma.
Er zijn paden waar bondgenoten kaartspelen
niet met kapot geslagen ruiten en schoppen
enkel harten en klavertjes nummer vier.
Al is het windstil
de witte vlaggen wapperen rond de wereld
dit is het beeld door de verrekijker
van de toekomst
de toekomst en niets anders dan
de toekomst.
Reacties op ‘Optimistische verrekijker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!