1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zwarte sneeuw
boven statige zwarte sparren
tegen de donkerblauwe lucht
schittert de avondster in fluweel
krassen kraaien als vluchtige vlokken
deze avond tot grootse weemoed
sober afscheid van de kortste dag
zij lossen op in deze winterse nacht
‘t metaalblauw hunkerend naar de zon
aan het einde van de lange duisternis
Ingezonden door
Geplaatst op
14-02-2009
Over dit gedicht
die kraaien, die zo klagend in de late avond nog een plek zoeken. van dichtbij zijn ze heel mooi, met die metaalglans. ze schijnen ook heel trouw aan elkaar te zijn..
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Sparren ZwarteReacties op ‘zwarte sneeuw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!