vorige gedicht
vorige gedicht
De sterren
Het gaatje in mijn hoofd
Ik zie alleen maar sterren
Er is zo veel beloofd
Ik zie het in de verte
De toekomst komt naderbij
Af en toe wil ik net zijn als die sterren
Gevangen en ook weer vrij
Om de kamer er mee te behangen
Dat lijkt mij
De stoffen in mijn aderen
Lopen gevangen rond
Af en toe komen ze vrij
Twee reebruine ogen zeiden dat tegen mij
Reacties op ‘De sterren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!