vorige gedicht
vorige gedicht
wortelen
bomen
adembenemend
mooi
adem schenken
diepe hap in
en uit
de aarde
wortels
wortelen
door mijn tenen
hielen
bochten en
banen
door mijn
hele lichaam
gevlochten met mijn
ziel
ik vecht
als de wind
laat gaan en dwarrel
zoals de bomen
en bladeren
ik voel
geniet van
alles water gebeurt
en wat zal komen
ik droom
en leef
toch in het nu
nu voel ik
me oneindig
ik voel me niet dwarrelen
ik voel me geworteld
stevig
adembenemend
mooi
adem schenken
diepe hap in
en uit
soms dwarrel ik
ben ik dat ene
blaadje
dat vergeet ik
dat
dwarrelt
mijn ziel geworteld is
adembenemend
Reacties op ‘wortelen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!