vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Littekens
Ik heb littekens,
Littekens op mijn armen.
Littekens op mijn huid.
Littekens die zeggen wie ik ben.
Die zeggen hoeveel verdriet en pijn ik heb.
Die de littekens op mijn hart weerspiegelen.
Verdwijnen zullen ze nooit.
Misschien nog wat vervagen.
Maar toch staan ze gekerfd,
In mijn huid, mijn hart, mijn leven.
Elke dag opnieuw,
Word ik geconfronteerd,
Met mijn fouten, mijn falen.
En toch zal ik moeten verder leven,
Aanvaarden wie ik ben.
En hopen dat er ooit een dag zal zijn
dat ik alles zal vergeten.
J<^^M––––🌟
Reacties op ‘Littekens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!