de jongen in zwarte cape (4)
1/9/2016
luisterde alleen naar de wereld
middenin een duister woud
naast zijn kamp vuur
luisterde alleen naar de wereld
midden een rokerige kroeg
die naast hem roezemoesde
luisterde alleen
naar zijn geluidloze emoties
die enkel bestaansrecht hadden
in zijn levenslange verguisde Fantasywereld
klopte onderweg het stof van zijn cape
volgde een random route
een doel was er tenslotte niet
aandacht,...kreeg hij meermaals
voor de onbelangrijkste zaken
belangrijke zaken ...ach
waren niet aan hem besteed
liefde,interesse,een beetje tijd
tot zijn grote spijt
ging dit alles aan hem continu voorbij
wat hem betreft :
heeft iedereen iets nodig
Hij niet ...
Hij is volmaakt gelukkig.
zeggen de anderen hem voortdurend
de jongen in zwarte cape:
in de wereld
maar toch niet echt...
is treurig
.
Reacties op ‘de jongen in zwarte cape (4)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!