De wanhoop
De wanhoop nabij . . . ,
hij kon niet lezen en schrijven.
Hij dacht . . .
als er geen hulp komt,
dan maak ik een einde aan mijn leven.
Gelukkig kwam het niet zover,
want in zijn kleine wereldje
kwam hij een vrijwilliger tegen.
Ze werden goede vrienden.
Hij leerde hem lezen en schrijven.
Zoiets had hij niet voor mogelijk gehouden.
Hij danste op de muziek,
waar hij van hield.
Hij was zo blij . . .
Hij kon nu lezen en schrijven!
Nu kan hij de hele wereld aan.
Zomaar een vrijwilliger . . .
en nu zijn vriend geworden in het dagelijkse leven.
Nu zijn ze zelfs dikke taalmaatjes.
En helpen andere mensen,
want zoals bekend
zijn er veel mensen,
die moeite hebben
met lezen en schrijven!
Reacties op ‘De wanhoop’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!