Wie ik ben en wil zijn
In alle eerlijkheid
Heb ik van geen van beide weet
Eens wist ik stellig
Eens droomde ik
Eens waren er rotsvaste idealen
Perspectieven, vergezichten
Die de tijd in is komen halen
Zekerheid werd twijfel
Het vaste fundament los zand
Nu ben ik wie ik ben
Onderweg dat wel
Maar bestemming onbekend
Ben ik ongericht, doelloos
Eigen schuld, het was immers ik
Die nimmer koos
Niet rechts, of links durfde gaan
Maar altijd op hetzelfde kruispunt
Bleef staan, bleef dralen en dwalen
In de angst verkeerd te kiezen
En nooit meer terug te kunnen keren
Onvervangbare tijd te investeren
Maar wachten kost ook tijd
Iemand zijn gaat vanzelf
Iemand worden
Daarvoor moet je kiezen
Met het risico
Nee de wetenschap
Wie je bent te gaan verliezen
We kunnen niet groeien
Als we te gehecht zijn aan onze huid
Want er komt een moment
Dan wordt hij te krap en moet hij uit
Reacties op ‘Wie ik ben en wil zijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!