Druppels zwart

er vallen
druppels zwart
niet ver van het pad
waarover wij gaan

de eerste schrik
diepe ontsteltenis
over wie er zo
plotseling niet meer is

geen afscheid
of gebaar waar leven
stopt in ontvallen
leegte voelbaar door allen

in langzaam besef
hechten weer banden
door de pijn van verlies
in gezamenlijk verdriet

het zwart vloeit weg
toch blijven de druppels nat
maar vallen transparant
nog staan wij aan de goede kant


wil melker
06/09/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl