BRIEF VAN EEN MAN AAN ZIJN EX

BRIEF VAN EEN MAN AAN ZIJN EX
(Naar J.H. Speenhoff: Moeders brief)

Mijn lieve schat, ik laat je hierbij weten,
als dat ik jou geheel niet kan vergeten.
't Is twaalf uur en straks ga ik naar bed
en in mijn handen heb ik jouw portret.
't Is stil in huis maar voor dat ik ga leggen,
o meisjelief, moet ik je nog wat zeggen.
Dat ik van narigheid geen raad meer weet,
dat ik geen rustig stukkie brood meer eet.

Ik lig soms heel de nacht van jou te dromen.
Totdat de tranen in mijn ogen komen.
'k ben zo beroerd, het maakt me zo kapot.
't Is toch zo hard dat ik jou missen mot.
Ik denk steeds terug, weer aan die mooie dagen
Weet jij ze ook nog, zou ik willen vragen.
Die dag toen bij die grote waterplas,
Ik weet nog hoe gelukkig ik toen was.

Maar op je vriendje mot je ook niet hopen,
die zag ik laatst nog met een ander lopen,
hij had die hoed, die jij hem gaf nog op,
die Borsalino, droeg ie op z'n kop.
En daarmee pronkte hij dus trots daar bij die dame,
die schuinsmarcheerder, hij most zich liever schame.
Want sinds dat jij met hem bent meegegaan,
loopt ie met steeds weer andere meiden op de baan.

Maar hou je stil, dat zal hem gaan berouwen.
Laat hem gerust, met heel de buurt gaan sjouwen.
Maar geloof maar niet dat jij straks met die vent,
Over een half jaar nog steeds gelukkig bent.
Ik snap wel dat je toen bent weggelopen,
maar ik ben altijd nog stil op je blijven hopen.
Ik drink niet meer en zal je nooit meer slaan
Dat zweer ik plechtig, daar kun je van op aan.

Ik voel de slaap al in mijn ogen komen.
en lieveling, ik hoop van je te dromen.
Want als ik jou niet overdag mag zien,
zie ik je in mijn droom vannacht misschien.
Ik zou zo graag jou weer willen omarmen,
dan zouden wij elkanders hart verwarmen.
Ach alsjeblieft, kom toch terug, o meisjelief,
de lamp gaat uit, ik eindig nou mijn brief