Addergebroed

Na de storm was er stilte, meer niet
Plots voorzichtig “Kun je me horen?”
“Nee, hoe durf je!” Kwaad geschied
Onschuld verloren, pijnlijke sporen

De dove man luistert, zonder spreken
Of is het andersom? Twijfels bleven
Ik haak af, aan herinnering bezweken
Verdomd dit verhaal, en wie ‘t heeft geschreven

Misschien zie ik je nog, ooit, misschien ook nooit
Schuld treft vast m’n roots, giftig addergebroed!
Niets te vertellen, vriendschap vergooid
Oppervlakkigheid troef “Hoe gaat het?” “Goed”