Opgeven
Een alledaags ding,
gebruikt door velen.
Gebruikt op andere plaatsen,
En op andere delen.
Gedrukt op mijn huid,
Schuivend opzij,
Vormt er een gleuf,
Ik voel me vrij.
Mijn armen gevuld met rode tranen,
Die zich langs de sneden wegen banen.
Zoekend naar vrijheid.
Zoekend naar rust.
De controle over die pijn,
Heeft mijn gedachten weer even gesust.
Al die sneeën op mijn huid,
Het was mijn eigen besluit.
Dit is mijn uiting van verdriet.
Nu maar hopen dat niemand het ziet.
Ik vraag me af waarom ik dit nog steeds doe?
Maar om daar over na te denken maakt me zo moe!
Ik kan zo niet verder,
Het snijden beïnvloed mijn leven.
Dit kan zo niet door gaan,
Soms wil ik gewoon opgeven.
J<^^M––––🌟
Ingezonden door
Geplaatst op
07-08-2016
Over dit gedicht
Ik weet dat het niet goed is, maar soms voelt het even beter.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Automutilatie Doorgaan Opgeven Pijn SnijdenReacties op ‘Opgeven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!