De taal van mijn toekomst
Ik zal onbewust spreken in mijn slaap
en ik zal fouten opzeggen
ik zal elke nacht fouten opzeggen
dat het na lange tijd als juist wordt aangezien
al doe ik het niet met opzet.
Ik zal op het strand flaneren
en in de verte beschouw ik de zee
die overvloed is met Engelse woorden
ik vervreemd woorden uit hun as
en ik neem ze op ik drink ze neem ze in grote slokken binnen.
Als de Fransen zonder toestemming
binnenvallen als toeristen
zal ik nog steeds cadeaus voor hen kopen
geen geschenken
en ik dacht nog aan de andere kant van het continent
dat Latijn een dode taal was
maar als ik geen voorbeelden meer kan geven
aarzel ik et cetera.
Ik zal geen woorden uitvinden
ik denk wel dat mijn fouten
mijn eigen tussentaal zullen creëren
dat ik de taalmaker word van mijn eigen zelf.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
03-08-2016
Over dit gedicht
De grenzen van mijn taal zijn de grenzen van mijn wereld
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Nederlands TaalReacties op ‘De taal van mijn toekomst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!