vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op de lengte van de nachten
We waren op zich niet slecht.
Jij speelde elke avond poker
met je rug naar me toe
je keek om naar me als je beker leeg was
ik vroeg me af elke keer als ik de keuken
binnenstapte
of ik complexe observaties had
dat ik zag hoe je vrienden zagen
dat je altijd speelde met je linkerhand.
We waren niet rampzalig
omdat ik altijd al klaarstond
met mijn ronde ogen gericht naar je
ik wist dat je op dit moment
dat ogenblik je slok nam
zodat je in actie vloog.
Ik sloot mezelf uit
omdat ik op je linkerhand vertrouwde
omdat ik wist dat je zou winnen
de wereld voor mij
en lachend naar me toe zou kijken
met je rug naar je vrienden.
Reacties op ‘Op de lengte van de nachten’
-
Mooi geschreven en even mooi als het verlangend is.
Istvan Koning - 25-07-2016 om 22:39