Kopstuk

Verbeelding ontwaakt als regelmaat mag sluiten
In deze wereld spelen weinig hoofdfiguurtjes buiten
Jaloers kloppen op de deur die niet meer opengaat
Frustrerend dat hoekje in, helse schrik voor verraad
Troosteloos kijken naar de jeugd, die z'n gang mag gaan
Inééngekrompen, tijdens de puberteit in de kou gestaan
Ellendig, zo veel kunstwerken die nooit in de wereld geraken
Neergestort, nog voor ze het verschil konden maken
Zonder fantasie worden beelden verdroogd achtergelaten
Eenzaam, geen kans gekregen om te praten
Verbaas, laat je denkbeeldig idee los in het heelal
Elke dag even stilstaan en kijken naar die mooie lichtinval
Nieuwe gedachten rijpen, verbeelding zit overal