1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Menskunde

Zachtjes teengetrippel, een zoektocht naar menselijk vertrouwen
Eenzaam in het donker tasten, doodse schrik en scherpe klauwen
Strijden in een bikkelharde wereld met weinig plaats voor gevoel
Twijfelende tekstballonnen scheren rakelings naast hun doel
In het brein worden zinnen verzameld die nooit het daglicht zien
Enthousiast geboren, door wantrouwen vastgeketend nadien
Niemand bouwt met stenen, gevoed met losliggend zand
Zowaar geen huis dat blijft rechtstaan na een hevige brand
Enkel als mensen er vurig voor gaan is er uitzicht op hoop
Vergeet de leugens, de achterklap, de goed gespeelde soap
Eenvoud en liefde vergaren kleine onzichtbare dingen
Nu vindt de bron van vertrouwen z'n weg om te ontspringen

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Altijd geloven in jezelf 8

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Hoop Liefde Schaamte Uitzicht Vertrouwen

Reacties op ‘Menskunde’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Menskunde