Onschuld
Onschuld is van een kind
dat, zijn ogen verborgen,
koppig hoopt dat morgen
alles opnieuw begint
Onschuld is een fragment
waarin kwetsbare tijd,
uit een leven vol ledigheid,
opnieuw het geweten erkent
De onwetenheid behoudend,
is het een kort beleven
van blindelings vertrouwen
in het geweten van het leven
ervaren zijn zij die rouwen
nadat hun onschuld is vergeven
Reacties op ‘Onschuld’
-
wij, de kunstenaars, zijn die kinderen. Prachtig geschreven, Ganriella. Een paar keer lezen voor het ritme goed op de tong ligt.
Istvan Koning - 14-07-2016 om 22:00
-
Dank je wel... heb je suggestie voor verbetering van het ritme?
Verwijderde gebruiker - 14-07-2016 om 23:40
-
Bijv. tweede strofe wordt vergeleken met de eerste. Dan vind je in de eerste regels in de tweede een lettergreep teveel. Het woord 'slechts' zou weggelaten kunnen worden. Datzelfde geldt voor de regel er na. Het woord 'volledige' kan ontdaan worden van de laatste letter 'volledig'. De laatste twee regels zijn ontroerend mooi '..... nadat hun onschuld is vergeven....' Prachtig!
Istvan Koning - 15-07-2016 om 22:21
-
Wat heb ik vannacht aan jou moeten denken. Je zal blij zijn op tijd vertrokken te zijn, lijkt me.
Istvan Koning - 16-07-2016 om 10:11
-
Dank je wel... ik ben inderdaad blij dat ik op tijd thuis was. Er zat een moeder met twee kindjes.. ik moest aan haar denken. Ze is jaren niet op vakantie geweest. Deze reis heeft ze gekregen van iemand die het haar gunde. Hoe ironisch. Maar ik heb er een patent op. Waar ik ben geweest kun je kort daarna niet meer naar toe, In 2014 was het Tunesie en vorig jaar Egypte.. Daarom kan ik nooit Rotterdam verlaten...(knipoog)
Verwijderde gebruiker - 16-07-2016 om 19:56
-
Ach, Rotterdam is een stad met ervaring. Maar behalve dat je volgens eigen zeggen wellicht een spoor van vernielingen achter je laat, zie ik toch uitsluitend het spoor van schoonheid achter je.
Istvan Koning - 18-07-2016 om 17:12