Brussel gisteren
Brussel was veel te hard
al die drukte en groot lawaai
vermengen zich in de menigte.
Mensen op café voorspellen
het weerbericht aan elkaar
aan de zebrapad stonden
twee jongeren te bekvechten
hun moeders hadden hun handen vol
met zakken waarvan de
peterselie uitslingerde.
Aan een dunne boom
viel een nieuw blinde
en zijn mollige zoon wist niet
hoe hem weer op te vangen
een gevoelloze man zat frieten te eten
aan de bushalte die niet bediend was
niet dat hij hielp...
maar het is mooi om te kijken
te kijken en niet te oordelen
en zwijgen.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
08-07-2016
Over dit gedicht
Niet in de afzondering zullen we onszelf ontdekken, maar onderweg in de stad, in de menigte, als ding onder de dingen, als mens onder de mensen
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
StadReacties op ‘Brussel gisteren’
-
Steeds weer lees ik met verbazing het bijzondere taalgebruik in jouw gedichten. Steeds weer treft me ook de schoonheid ervan.
Istvan Koning - 08-07-2016 om 21:13