Olivier de Olifant
OLIVIER DE OLIFANT
Olivier de Olifant
Zat verdrietig aan de kant
Op een bankje in 't plantsoen
Heel diep zuchtend niks te doen
Want hij was sinds korte tijd
Zijn mooie circusbaantje kwijt
Men had gezegd: "Niets aan te doen,
Je bent te oud, je krijgt pensioen!"
Olivier was toen ontdaan
En verdrietig weggegaan
En dacht nu in het plantsoen:
"Wat moet ik in Godsnaam doen?"
"Wat moet ik beginnen hier?
Ik verveel me als een stier
Ik zou het echt niet weten hoor
Misschien een baantje op kantoor?"
"Of op de porseleinfabriek?
Want dit niksen maakt me ziek!"
Maar toen Olivier dat zei
Kwam de brandweer net voorbij
Hij zag, niet ver daar vandaan
Een huis in lichterlaaie staan
Maar er klonken rauwe kreten:
De brandweer was de slang vergeten!
Olivier heeft ongelogen
Toen een zwembad leeggezogen
En met het water uit zijn snuit
Bluste hij het vuur toen uit!
Er klonk gejuich van iedere kant
En Olivier de Olifant
werd na het blussen van de brand
Benoemd tot brandweercommandant!
Reacties op ‘Olivier de Olifant’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!