1001 Gedichten
Uit het romantisch filmarchief
Aan de oever wuiven en zwaaien de vrouwen
in hun met zorg gesteven schorten
wel honderd jaar of langer geleden
in zwart witte beelden om stom te staan lachen.
Op het water stijgen en dalen de mannen
in hun met vet doortrokken stinkende truien
de dagen aan de nachten geregen
kijken zij even met de peuken op de lippen
Op de toppen van de duinen staan de meeuwen
zich van geen tijd bewust en even wit
als vandaag de dag en altijd al
krijsen zij keer op keer heel lang vooruit.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
14-06-2016
Over dit gedicht
'De vis wordt duur betaald', zei Bep Nooij en Annemie hoorde alles.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel TijdReacties op ‘Uit het romantisch filmarchief’
-
Heel erg mooi in onze taal getrokken. Schitterende beelden verschijnen voor mijn onzichtbare ogen. Zoute zeegeur dringt mijn hoofd binnen en ik zwaai naar de vrouwen en de koeien op het duin. Dank voor zoveel moois.
Istvan Koning - 15-06-2016 om 16:22
-
'Waar de blanke top der duinen', zei de blaarkop en had te lang in het schitterende zonnesgloed gestaan
guido - 16-06-2016 om 21:10
-
'Éen ster is geen ster', zei de ondankbare dichter en zag sterretjes.
guido - 18-06-2016 om 21:08