De Beowulf
Uit de verrottende dampen van het veen
wakkert soms het waterblauwe schijnsel
op de voorde naar een ijlende passant,
het is van Grendel of zijn oude mama
met trek in zo een malse non-paschant
Dan grijpt een hand uit het moeras
de enkel beet die een plons laat horen
stil weer na wat gespartel in de plomp,
die is van Grendel of zijn oude moer
met als maal die zwerver van zo pas
Aan zijn lange tafel oogt de held
glazig in het openstaande kleedje
van zijn wazig onderbuiks begeren
als er een boerenjong komt lamenteren
over terroristen met veel van ach en wee.
Zie, zo wordt een held zijn taak gesteld.
Wat volgt dat is bekend en gauw verteld
gewoon de oplossing met gepast geweld.
Ingezonden door
Geplaatst op
06-06-2016
Over dit gedicht
'De eerste klap is een daalder waard', zei de zuiplap en liet de glazen rinkelen.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Heldensage TerrorismeReacties op ‘De Beowulf’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!