1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Brug
Brug
Ik sta
Water
Stroomt onder me
Woeste weg
Rivier overstroomt
Stukken hout
In het water
Ik sta op
Wankelende
Stukken hout
Gelukkig
Zak ik niet
Zink ik niet
Ik sta
Achter
Is een
Moeizaam pad
Voor me
Stukken hout
Hangend
Ik sta
Niet blijvend
Ik zou
Zinken
Verdrinken
Onder me
Stukken hout
Nog lang
Te lang
Blijf ik stilstaan
Peinzen
Waar
hangt het aan
Waar
sta ik op
Ingezonden door
Geplaatst op
03-06-2016
Over dit gedicht
Omdat je soms het einde niet kunt zien
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afhankelijkheid Angst Hulpeloosheid Pijn WanhoopReacties op ‘Brug’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!