vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het rode rimpelde
ik dacht
de appels rood
in het samen plukken
waar lente was gezien
moest ons dat toch in lange
zomeravonden gaan lukken
een oogst vol
zonnewarmte van
onze koesterende handen
hij verloor heel langzaam
al zijn fruitigheid
bleef in hoge kronen hangen
het rode rimpelde
verfletste ver voor tijd in
kleur en herfstige vitaliteit
ons rest liefde die
wij elkander kunnen geven
in een nog dromend samenleven
wil melker
26/05/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Het rode rimpelde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!