vorige gedicht
vorige gedicht
Beide kanten.
Opeens, is daar dat moment.
Ik raak er niet aan gewend.
Want dan, valt de deur weer in het slot.
En de sleutel, is kapot.
Je gist.
Naar wat fout is gegaan.
Wat je de ander aan hebt gedaan.
Vertrouwen.
Het moet van beide kanten gaan.
Anders blijft die deur steeds dicht slaan.
De mensen die je het meest vertrouwd.
Kunnen je soms het hardst raken.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-05-2016
Over dit gedicht
Dit gedicht is belangrijk voor mij. Mijn vertrouwen is niet makkelijk te winnen. Als je het wit, moet je het niet laten gaan.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Beidekanten Leven Mensen Pijn VertrouwenReacties op ‘Beide kanten.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!