vorige gedicht
vorige gedicht
In het duister van de nacht
23/5/2016
in het duister
van de nacht
en niets anders wacht
dan een verloren morgen
opnieuw
wandel je alleen
in het woud
door iedereen verlaten
trotseer je de leegte
enkel en juist in dromen
wandel je hand in hand
met Haar voorwaar
de nacht voorbij
in de morgen
woordloos en warm
vonden we toch het Purperen Bos
alhoewel door mist omgeven
bleven we in dat prachtige moment
neergeschreven...
zochten we mekaar
doorheen labyrinten groene emoties
aan de oevers van de zee
kwam een einde aan het land
daarachter
wachtte een spiegelende wand
die het zonlicht versterkte
tot een Lazerstraal
naar de Maan
Reacties op ‘In het duister van de nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!