vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spiegelde in pijn
ik kon het
lijfelijk onbehagen
bijna niet verdragen
voelde energieën
stromen die nooit van
binnenuit konden komen
zij leken botten
spieren en pezen
andere posities te geven
legden feilloos de
mankementen bloot in
mijn verwaarloosde conditie
ik raakte verdwaald
in geestelijke sferen die
anders leven propageerden
ervaarde nieuwe
perspectieven in
plaats ruimte en tijd
was heel even
mijn aards gerichte
oriëntatie volledig kwijt
tot ik spiegelde in pijn
mezelf herkende als de mens
die ik altijd al had willen zijn
wil melker
22/05/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
22-05-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Mystiek TransformerenReacties op ‘Spiegelde in pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!