vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De vitale vibraties
heb met bomen gefluisterd
naar het ruisen van
bladeren geluisterd in
tientallen jaren van groei
maar de vitale
vibraties zijn over
in het geluid van het lover
hoor ik niet meer je bloei
in het tasten naar
warmte voel ik rust
en gelatenheid in de
groen bemoste basten
nog staan ze fier
torenen hoog boven mij uit
in het samen beleven van tijd
is ook voor mij de spirit voorbij
het zachte avondrood
legt lieflijk de waarheid bloot
van een ouder wordende boom
ik fluister en hoor weer je kroon
wil melker
15/05/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
15-05-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bomen OuderwordenReacties op ‘De vitale vibraties’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!