vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De man bij het raam
Wat ligt er verborgen
Onder het immer nors gelaat
Waar zelfs geen glimlach gaat
Wat is er verscholen
Onder het zwijgen van jaren
Ogen die in de leegte staren
Wat is weggestopt
Om te kunnen overleven
De moed niet op te geven
Wie durft er te vragen
Heeft de oprechte wens
Om te kijken naar dit mens
Dat onvriendelijk lijkt
Afstandelijk en ontoegankelijk
Reeds verloren
Is er iemand die hem helpt
De stilte te verbreken
Het duister uit te treden?
Hij kan het niet alleen
Reacties op ‘De man bij het raam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!