Adem warmte in woorden

ik heb gewikt
en gewogen
kijkend van
beneden naar boven

nog maskeer ik
mijn onzekerheid
adem warmte in woorden
die niemand wil horen

kleur zinnen
die ego’s nooit
zullen beminnen ondanks
hun bekende edelmoedigheid

heb vaak op
op lange tenen getrapt
in het spoor bijster zijn
maar zonder opzettelijk venijn

open treed ik naar buiten
misschien beslagen ruiten
hoop op lieve ontvankelijkheid
zelfs met mijn tikkeltje eigengereid


wil melker
30/04/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl