1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Stervend op Bevrijdingsdag

Donkere woestende dagen naderen.
Zegevierend en blijheid op onze bevrijdingsdag.
Spreken wij over diezelfde vrijheid die wij straks ook weer kwijt zijn.
In de stilte en verte hoor ik schaterend en dreigend gelach.

De donkere wolken naderen langzaam en onopvallend.
Maar naderen doen ze wel degelijk.
Het is een soort van stilte voor de bom.
De paddenstoel vormende wolken brandden langzaam de wereld om.

Terugkerende haat en koude veranderingen dringen deze dagen binnen.
Ik sta op de rand van de afgrond te wachten.
De naderende troepen glinsteren aan de horizon.
In diezelfde tijd dat wij vrijheid vieren met deze tikkende tijdbom.

In het midden van onze onwetendheid tikken de laatste seconden weg.
Zonder te weten welke kleur en welke draad wij moeten door knippen.
Weg rennend in een donkere wereld.
Een laatste zucht weerkaats als een echo van een stervende merel.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Poëzie

Reacties op ‘Stervend op Bevrijdingsdag’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Stervend op Bevrijdingsdag