Stranden
Zeebries, je haren wapperen in de wind
Eb en vloed al eeuwen met elkaar bevriend
Vrijheid, huppelen in het voorjaarszand
Exclusieve vliegers, een sturende hand
Naakte vlakte, z'n bezoekers aangekleed
Eindeloosheid verhinderd door een atleet
Neergeplante flats, duizenden op een rij
Toeristen knus bij elkaar, zij aan zij
Wandelen, staren naar het ritme van de zee
Indrukwekkende schepen varen mee.
Natuur spoelt zijn schelpen op het strand
Toegekomen krabben veroveren het land
In de verte zakt de zon zachtjes in water
Geheimzinnig, tot ze terugkeert een etmaal later
Dagje lente, ontspannen en uitgewaaid
Roodgekleurde wolken, het zand weer uitgezaaid
In de duinen rustig verder dromen
Een nacht vol sterren vrijgekomen
Reacties op ‘Stranden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!