vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wiegt kristal
zij bloeit glas
wiegt kristal
op zonnewind
kaatst stil
het prille
in ontluiken
breekbaar
opent zij fragiel
naar buiten
de eersteling
doorzichtig
in bestaan
kondigt
heel voorzichtig
lente aan
wil melker
10/04/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Wiegt kristal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!