In het donker
Als in de late uren
de deken van de nacht zich
om mij sluit,
en ik met open ogen,stil in het donker,
lig te luisteren naar de geluiden
die van buiten komen.
Mijn gevoelens en gedachten vrij
kan laten gaan.
Zonder de ketenen en teugels van
de dag.
Dan dwalen mijn gedachten
richting jou.
Jij bent ver weg,maar dan
o zo dichtbij.
Een warme gloed trekt
door mijn lichaam.
Een fijn gevoel als een warme deken
waarin ik weg kan schuilen.
Veilig,ver weg van alles en iedereen.
In het donker van de nacht,
kan ik doen wat ik overdag niet kan.
Mijn hart helemaal voor je openen.
Zonder zorgen,zonder schroom,
en alles wat ik voor je voel
de vrijheid geven.
Geen kooi,geen muur,
gevoelens laten vloeien.
In het nachtelijke donker.
Als ik de wind hoor huilen,
huilt soms ook mijn hart.
Lever ik strijd met mezelf,
stormt het in mijn hoofd.
In gedachten ben ik niet meer hier,
maar lig ik voor even in je armen.
Ik hou van de donkere nacht.
Hij bracht je ooit,
en nu houdt hij je bij me.
Sandra dc
Reacties op ‘In het donker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!