vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ochtendlicht1
Zacht projecteert de zon haar ochtendlicht op de schutting en de daar gelegen plantjes.
Ik kijk er naar en verwonder mij zelf dat deze plantjes het zo goed doen.
Wellicht is de ochtend het krachtigste wat de natuur ons heeft gegeven.
Het ontwaken van het leven en de nacht voor een volle dag vergeten.
Reacties op ‘Ochtendlicht1’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!