Anorexia
Bang om te falen
bang dat je mislukt,
bang voor diepe dalen,
bang voor geluk.
Bang voor het leven.
Maar is dat terecht?
Iets houdt je tegen,
je durft niet in gevecht.
Die stem is zo sterk.
Je doet wat die je zegt.
Die stem is te streng,
ze wijst je terecht.
Ze geeft je vertrouwen,
ze biedt je zekerheid,
ze heeft je controle,
ze zorgt voor een strijd.
Want ergens weet je beter,
dit is niet gezond.
De gezonde stem in jou,
ziet dat je u verwond.
Toch voelt het te veilig,
te veilig voor een afscheid.
Je klampt je aan haar vast,
terwijl je met haar strijd.
Eens moet het afscheid komen,
eens zal het moment daar zijn,
en zal je het echt durven.
Afscheid nemen van je pijn.
Om op dit moment te komen,
zal je moeten strijden.
Het gevecht winnen van die stem,
jezelf verlossen van die stem,
jezelf verlossen uit je lijden.
Eindelijk zal je leven,
zal je er mogen zijn.
Geen angst meer om te falen,
genezen zijn van al die pijn.
Wanneer die tijd gekomen is,
en ik jou zal vragen wat je denkt,
dan zal je kunnen zeggen
mijn leven,het is een waar geschenk.
Sandra dc
Ingezonden door
Geplaatst op
01-04-2016
Over dit gedicht
Mijn dochter heeft anorexia maar wilt dit zelf niet inzien.ze Beseft dat het niet juist is hoe ze het doet maar kan het niet zelf in de hand houden.wij proberen haar op allerlei manieren te helpen maar dit is niet eenvoudig.ze moet een zware strijd
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Anorexia Bang Controle Stem Strijd VechtenReacties op ‘Anorexia’
-
super mooi en zo herkenbaar..
Suuz - 18-04-2016 om 23:16